Як лісы рудыя там сосны стаялі. І кірлі нібыта з паперы ляталі. Вятры прыбалтыйскія кірляў ганялі На самыя хвалі.
Так тонка,так востра цябе адчуваю, Калі па бурштыннаму шляху блукаю. Ў далоні халоднае мора зьбіраю І ў вока чырвонага сонца кідаю.