За страхой вераб’і ўладковывалі,
З піскам, гвалтам, кватэрны падзел,
Бо да іх жа, й мы Богам зроўнены,
Як падобны яны да людзей.
Бо клапотай аднолькавай зьвязаны;
Дзе ўкубліцца, чаго пакляваць,
Калі з холаду зоранькі ясныя,
Пад якою страхой начаваць?
-09.10.15.