Пакінутых вёсак забытыя рэчы
Старэюць дачасна пад пылам гадоў,
Чакаюць дарэмна гадамі сустрэчы
Пад пошум самотных здзічэлых садоў.
Пакінутых вёсак забытыя людзі
За ўсіх пражываюць чужыя гады.
Крыжуе ім доля і сэрца, і грудзі
І рэжа дачасна на ліках сляды.