Зьбег часоў, назіраю, няўмольны,
Намаганьнеў і мроя-надзей,
Зьбег жыцьця, што ўвыш цягне гольле,
А ўніз каранямі расьце.
Гэтак ж дрэва тваё - зеляное…
Наканована век яму быць…
Век квітнець кожны год па-зямному
І ў зямлі, каля корнеў спачыць.
-07.06.19.