Як прыдзе ноч, я зноў зайграю на мяккіх струнах цішыні і, можа, ваўкалакаў зграя вачэй чырвоныя агні запаліць у лясной гушчэчы, як зразумее, што мяне іх позірк смутны чалавечы не напужае, а кране.