Жыцьцёвая справа.
Між сабою дудукалі неяк мужчыны,
Тлумілі галовы з паўдня да цямна,
Курылі цыгаркі, гарэліцу пілі:
Спагады да згоды - няма ды няма…
Ад іскры якой загарэлася спрэчка,
Ніхто не адкажа, але то драбязь:
Насы паразьбіты ды порваны фрэнчы,
Вось гэта адно, чым сустрэча ўдалась.
Гэта будзённая, простая справа,
Бо да яе ні дадаць, ні адняць:
Гайдае жыцьцё нас, калыша, люляе
Ды, часам, карціць нам яго палюляць.
-16.10.15.