Іскрацца дрэвы ў інеі, на сонцы зіхцяць,
Зіма нас па-святочнаму вітае.
З пагорка санкі хуткія імкліва праляцяць,
Аслепіць сонца ўсмешка залатая.
Мароз прыйшоў у студзені. Траскучы, шчыпле нос,
Гараць агнём пунсовым нашы шчокі.
Дакладна справу ведае малодшы Дзед Мароз,
Хоць ён пакуль што ростам не высокі.
Сняжынкі легкаважкія ахуталі зямлю,
Накрылі ўсю прастору коўдрай белай.
Зіма мая прыгожая, я так цябе люблю!
Ты дзе была раней, куды глядзела?
18.01.2014