Даўно не ўсхваляная ў вершах
і не ўзвялічаная ў песнях,
зіма сканала, не ўзімеўшы,
у дзень, далёка шчэ не весні.
І ў іншы свет без пахавання
сышла манераю нязвыклай:
надысь на досвітку, уранні,
міргнула знічкаю — і знікла.
Не засталася й на памінкі,
дзе планавалі справаздачу.
Таму сягоння без слязінкі,
вясновы град ламбаду танчыў.
23.02.2020