Першазімкавы снег зіхатлівы
Над зямлей пухам белым ляціць,
Сёння я як нiколi шчаслівы
І душа ў дзяцінства ляцiць,
Па рыпучаму снегу ступае,
У марозную снежную даль,
І няма ні канца ёй, ні краю,
Усюды белая чыстая шаль,
Завіруха гуляе іскрыстая,
Запрашае на казачны баль,
І танцуюць сняжынкі махрыстыя,
Пад ледзь-чутны завеі раяль .