Зімовы лес –
Крыштальны сад
У звоне промняў заінелых.
Сняжынак свеціцца пагляд
На галінках белых-белых.
Ліецца ціхае святло
Ў ранішнім спакою.
Яно паўнеба абняло
Ласкай незямною.
І ціш баяцца скалыхнуць
Вятры за небакраем.
І я баюся уздыхнуць –
Сэрца замірае.