Золата

Уваход

Пошук

Апошнія водгукі

Мне тут хтосьці кажа: ты, шо,

06.09.2019 - 13:15
Ось яно, былое, в мілай во ж

06.09.2019 - 13:12
Я НАрыхмую тут вам нештачкі

06.09.2019 - 13:08
Я буваю всекая: ны й пекная

06.09.2019 - 13:03
ДЗЯКУЙ!!!!

11.08.2019 - 18:12
51

16.02.2019 - 22:17
Прыйшлося да спадобы.Клікаем

16.02.2019 - 20:56
Ой, бядую я, бядую... Не са

16.02.2019 - 07:45
Чудесное стихотворение. Автор

15.02.2019 - 18:47
Добра напісана, трапна!

15.02.2019 - 10:29
Цудоўны верш, пекны!

15.02.2019 - 10:18
напишите водгук или хотя бы

14.02.2019 - 20:49
Вельмі пранікнёны і добры

12.02.2019 - 14:19
Офигенный стих! Выучился с 3

05.02.2019 - 20:49
На узрови Пушкина. 26 гадоу у

04.02.2019 - 18:50

усе водгукі

Раiм наведаць

Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Дадаць верш

За кавалак золата ці срэбра гінуць душы ў колаверці смагі. Ўсё гуляюць па глыбокім недрам, ап’янеўшы, быццам бы ад брагі. Золата блішчыць на пальцах, абвівае шыю самавіта… А яшчэ ўчора было зубам… Што расплыўся ў пярсцёнак зліты. Nike Jordan Super Fly 4

Пакінуць водгук

Вершы беларускіх паэтаў