Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей, мы, любячы, называем Радзімай. Дзяўчыну, што здраджвае найчасьцей, у нашых сьненнях мроім адзінай.
Жыццё — толькі марнасьць? — дзеля жыцця. Маршрутам адвечным: ад краю да краю. Мы, людзі боскага ліцця, блукаем...