у астэроідным полі вясталак скрыжаваннямі каменных струн светлавокая лінза металу заплятала кахання канву:
меднакіслае голле слязінак, выкшталцоную квецень вясны. як сусветнае раніцы здымак ты ўплятала мяне ў свае сны.