Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі
Галоўная

Аркадзь Моркаўка

Біяграфія Аркадзя Моркаўкі

Нарадзіўся 26 студзеня 1900 года ў вёсцы Зазер’е Пухавіцкага раёна Мінскай вобласці ў сям’і чыгуначніка. Скончыў курсы тэлеграфістаў у Мінску (1916) і працаваў тэлеграфістам на станцыі Мінск (1916 – 1924). Вучыўся ў Віцебскім электрамеханічным тэхнікуме (1924 – 1927) і на энергетычным факультэце Беларускага політэхнічнага інстытута, пасля заканчэння якога (1934) працаваў інжынерам на заводзе «Беларусь» у Мінску, а таксама ў Палаце мер і вагі. У гады Вялікай Айчыннай вайны – удзельнік Мінскага падполля. У пасляваенны час працягваў працу ў Палаце мер і вагі, адначасова выкладаў на энергетычным факультэце Беларускага політэхнічнага інстытута.

У 1928-1930 гг. малады паэт уваходзiў у рэдкалегiю часопiса "Маладняк", у 1930 — у рэдкалегiю часопiса "Полымя".

Першыя вершы надрукаваў у 1922 годзе. Аўтар зборнікаў вершаў «Дым жыцця» (1928), «Гады як ветразі» (1959), «Вершы» (1973).

Расчыняліся, рыпалі дзверы...

Сярэдняя: 4.9 (9 галасоў)

Расчыняліся, рыпалі дзверы,
Сівы дзень косы рэдкія плёў.
Развітацца… далёкая Мэры,
Ці зазвонім зноў чаркамі слоў?

Дагарала, мігалася свечка,
Ткаў апошнюю казку раяль.
Не казала: маім будзеш вечна.
Не казаў: будзеш вечна мая.

Каб валос тваіх светлую пражу
Развязаць – увесь свет замяло б.
Можа, музыка й песня раскажа,
Што аднойчы гарэла, цвіло.

За вакном – скамянелыя дрэвы,
А на шкле зацвіталі сады.
І, здавалася, белая Ева
Серабром вышывала сляды.

А на шкле – недатканы матылік
І крыштальны уток павука…
Каб такія вялізныя крыллі,
І не грубая ў хлопца рука!