Прыгажосць зямелькі роднай
На заўжды запомню я.
Хай з’яўляецца не моднай,
Але ж тут мая сям’я.
Рэчка, поле, лес і дахі
Да чаго ж знаёмы мне!
Тут пяюць прыгожа птахі,
Як ніколі і нідзе.
Тут кароўка, там авечка,
Бабка з дзедкам на двары.
Ты скажы ім хоць славечка,
А лепей ім дапамажы…