Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Ксенія Герман

Сярэдняя: 5 (4 галасоў)

Сонца схавалася ад восені ў кветкі,
чуе, што восень ідзе.
Яна прінясла вятры і холад,
сабрала сама ўвесь плён в садзе.

Восень прыйшла ў вёскі і горада,
памылася дажджом, усе кветкі увяла.
Зрабіла вянок з барвовага ліста
і сонца з кветак хутка дастала.

Цяпер ты маё, пасвяці нам крыху,
хай табой нап'юцца сёння і табе схаваю.
Я ўкалыхваю усё і кароціцца дзень,
Вось зіма за мной ідзе і марозам ўздыхае.



Сярэдняя: 4.8 (5 галасоў)

Там, дзе ты, інакш птушкі спяваюць,
Нават прыслухайся, не так клён шуміць.
А памятаеш, што цябе я кахаю
Ды жадаю табе толькі жыць.

Будзь смелым, таму што за табой тысячы,
Пакажы ім, што не варта баяцца.
Ты сяброў сваіх супраўдных знайшоў,
Якія гатовы побач застацца.

Будзь смелым, зацісні ў далонях свой лёс,
Трымайся, калі целу дыхать страшна.
Таму што чакае тябе родны край,
І ўсе тое, што цябе важна.

Вось ты дадому прынясеш перамогу
І заўсёды будзеш ганарыцца ёю.
Ты лепей падзякуй богу,
што сэрцам я была шчыра з табою.