Вечарэе...
Алым бляскам ваколіца азарана,
І над агеньчыкамі хатак узыйшла ўрачыстая луна.
Ужо не грэмлюць бліскавіцы,
Заціхлі галасы ўначы,
І толькі месяц золатам іскрыцца,
І ветрык нежна шапаціць.
З'явілісь у начным небе зоры,
Як кветкі у весну расцвілі,
Адразу ж стала ўсё ў начы прыгожа,
Як толькі абудзіліся яны.
Аднак закрапаў дождж у маім прасторы,
Забухаў гром,
Вось пацяклі струменьчыкі вады,
І шпарка, і падчас вясёла,
Ліюцца спевы ручайка ўначы.
Мяне ўжо начная цемра не пужае,
І вецер не раз'юшана свішчыць,
Пяшчотна вуха ен маё ласкае,
I,быццам Святы дух, ляціць .