Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Станіслаў Шастак

Сярэдняя: 5 (1 голас)

Дзве тундры закаханыя,

які душы прастор!

Дарогі богам данныя,

і промні ясных зор.

Рукі две лебядзіныя,

ляглі на плечы мне ;

Каханая, адзіная!

Ці то ўсё ў сне?

Ці свет увесь хістаецца,

ці можа больш няма;

Ці мары мо збываюцца,

бо ты прыйшла сама!

Цябе кахаў праз годы я,

не ведаў меж, граніц…

Бо ты- сама мелодыя

вясёлкавых зарніц!

Бо ты- зара світання,

што ў маім вакне!

Ў ноч словы развітання

пяшчотна шэпчаш мне….

С табой успамінаюцца

гады за часам час,

Усё жывым з’яўляецца-

Кахання быль-расказ!