Што застанецца,калі мяне не стане,
Не выйду я на вуліцу прыгожым летнім ранкам-
Мне бачна,як за дзверы выскачыць
Гарэзлівая гаражанка.
Гародня зашуміць,як сёння,
А Зосьцы да Фартоў,а можа на Ліможа.
...Стагоддзямі глядзіцца ў Нёман
Непарушымая Каложа.
Нябачна час бяжыь за коламі,
То цокае абцасам па брушчатцы.
Сторая,што з касой ўсё стаіць пад вокнамі,
Я ж шпацырую ў туфельках дзяўчацкіх
Па вулачках старога горада
Аж да самога Фарнага касцёла.
Са шпілем ўздымаюся пад воблака,
А Зоська паглядае на анелаў.