Слугі народа сёння шыкуюць.
Але нічога - гэта не бясконца,
Нібы ворагамі сталіся людзі,
Загляне сонца і ў наша аконца!
будзе сонца свяціць у аконца,
сэрца грэць і ня будзе сумна,
я чакаю жгучага сонца,
яно ўсё спаліць, і ня будзе брудна
І калі паявіцца сонца,
Прамянями пранзіць усё дурное,
Загляні ў сваё аконца
І забудзь тады усё благое
І ня поўзай як раб на каленах
І ня слухай гаворку ліхую,
узнасі беларускую мову
калі трэба вазьміся за меч.
Калі трэба вазьміся за меч,
Абарані свой Край улюбёны,
У атаку ніколі ня лезь!
Абарона - Твая старана!
*неяк так, нязграбна, трэба яшчэ папрацаваць*
Аўтары Завадскі Віталь і Мукавозчык Максім
14:32 31.10.2012