Адлігу ветрам прынясло
і снег счарнеў, палезла ўсюды смецце.
Вароны ў лужах, якмалыя дзеці,
Шукаюць дзён зімовых шкло.
Такая вось сцюдзёная пара!
А можа пераблыталася штосьці?
Вясна зайшла к зіме на каву ў госці,
Вядро разліўшы пасярод двара.
Пажухлі, як ад полымя палі,
Зямля – матуля паказала свае грудзі.
Прабачце – “Рыфма”, з глухой вёскі будзем,
Прывязаны вадой мы да сваёй зямлі.