Адвыкаю ад цябе.
Сьмех і голас забываю.
І надзей ужо ня маю
Лашчыцца ў тваім цяпле.
Адвыкаю ад цябе.
Сэрца поўніцца адчаем.
І бяссоннымі начамі
Быццам кот душу скрабе.
Я аб цудзе не малю.
Папіваю моўчкі каву.
Невясёлая забава –
Чорную самоту п’ю.
Адвыкаю. Мілы сон
Ўсё радзей у фарбах бачу.
Не сьмяюся і ня плачу,
Перайшоўшы Рубікон.