Ты прыйшоу адынойчы да мяне:
пастукау,я адкрыла дзверы.
Усе было нібы у сне,
ты так прыгожы быу,павер.
Ты малявау крейдай цуд,
шчаслівым рабыу мой дом.
Цяплом атагряваць ты усюды,
а Новы год быу за акном.
Але ты паляцеу далёка-далёка,
узмахнуу хутка твае крылы,
і стала у доме нелёгка,
душа мая пакрылася пылью.
Я чакаю цябе:адкрыла дзверы.
"Вярніся!" - я гучна кричу.
Я чакаю,што ты скажаш:"Ma Chere,
я больш не палячу"
У сне я бачу твой вобраз,
твае малюнкі - на стекле.
Я чую часта твой голас,
портрет твой малюю на столе.
Ты паляцеу прыгожы,желанны.
Чудеса убачать іншыя люди.
Новы год стау сумным:
пязбавіу мяне ты цуду.