Мой Анёл-вартаўнік,
Ты сустрэнеш мяне каля Брамы
І крылом нада мной павядзеш,
І акрэсліш мой шлях,
І туды павядзеш,
Дзе няма ні маны, ні падману,
Дзе жывая крыніца,
Дзе існае зерне ў палях.
Там акружаць мяне
Светазарныя чыстыя лікі,
Там прадзед і прабаба
Ды першынец, крэўны мой сын.
І тады па аблоках
Мы рушым к святыні вялікай –
У незямны і нябачны,
Няпрывідны Ерусалім.
Не заслугай сваёй,
Не жыццём, шчэ мізэрным і грэшным
(Калі вартаю стану,
Як дзіцёнак на неба ўзыду) –
То малітваю Вашай,
Святыя зямлі несуцешнай,
Беларускія, сербскія, рускія –
Людзі, стрэтыя мной на шляху.
2000 г. Гродна