Добрай раніцы, радасць мілая.
У вяргінях старэнькі дом.
Мамка ў хату ідзе шчаслівая.
Пахне ранак парным малаком.
А на плоце збаночкі ўзорныя
Раскрылі засмяглы рот.
Чакаюць напою зорнага –
А па іх скача жэўжыкам кот.
Мальвінкі, язябла-росныя,
У міні-спаднічках шэпшуцца
Пра васілёчкаў, што босыя
За плотам зарою цешацца.
Парыпваюць дзьверы галодныя –
Відаць, іх даўно не мазалі.
Ці каровы спрасоння маркотныя
Іх точаць рагамі, як шашалі.
Рыпяць жураўлі над студнямі –
П’юць прахалоду раніцы.
А ў цётак, з вясковымі буднямі,
Шчокі ад печаў румяняцца.
Дзянніца ж - дачка Дажбогава –
Светлай радасцю шчодрыцца, ясніцца.
Белых коней - святых- Сварогавых
Выпускае ў нябёсах пасвіцца.
2010
да спабоды, дзякуй...
да спабоды, дзякуй...