Дом
Для нас – новы дзень
І дзённая зорка першая
І дзённая зорка.
За лепшае падаецца драбнейшае,
апошняя зорка ранку – першаю
Дзённаю зоркай першаю,
Дзённаю зоркай.
Магчымы цуд – што не з намі,
ды й “не нашае гора найгоршае…”-
казала маці. Лячыла
дзіця, што пабілася.
І страшныя,
самыя страшныя
раны дзіцяці гаіліся.
А зорка сонцу дзівілася,
Зорка сонцу дзівілася.
Яснее.
Малая набрала вады – замарылася
Старая глядзела.
Дзяўчынка крыху нахілілася;
любіла
вось так па каменню, траве,
па зямлі, што любіла –
босая.
“У хату закінутая,
мілая сонцу
Краска…”
- Бабуля, да стайні пайду,
гляну там…Будзеш тут?
“ То так.
Хадзі
з Божай Ласкай.”
Унучка пайшла.
Зорка згасла.