Усё зелянінаю пакрылася наспешна,
Усё квітнее-навакол вясна,
І радасць у сэрца ўсе прыносіць гэта вешняе,
І з той вясной квітнее і яна.
У душы яе мілльёнамі , напэўна,красак болей,
І кветкі там сабраныя з ўсёй зямлі,
Яна квітнее, васільковай кветкай у полі,
Такія кветкі, пэўна, там ніколі не цвілі.
І сонца промені-усе на яе накіраваны,
І лёгка так, быць самаю шчаслівай на зямлі,
І усё святлом набесным асвятляецца,
Такія кветкі, пэўна, там ніколі на цвілі.