...Я з губ тваiх любовi п'ю атруту –
I цноты шаўкавiстая мяжа
Паволi тлее, нiбы губка труту,
Пакуль душы даможацца душа...
Цячэ спакусны мёд гаркавай плоцi
Скрозь соты ацяжэлыя грудзей,
I цела твае ў кожным павароце,
Як цецiва нацятая гудзе...
Душа перакладае шэпт шалёны
Душы – i намагаюцца наноў
Высокiх рук заплеценыя кроны
Высмоктваць сок з глыбокiх каранёў.
Вельмі эратычна і прыгожа!
Вельмі эратычна і прыгожа!
Оооо... Вось яна, сапраўдная
Оооо... Вось яна, сапраўдная страсць...*у летуценнях*