Ёсць у паэта свой аблог цалінны,
Некрануты прастор для баразён,
Дзе ён працуе з першае хвіліны
І да апошніх вечаровых дзён;
Ёсць думак прагавітае насенне,
У жменю назбіранае з дарог,
Што спелага чакае ўвасаблення,
Заліўшы хваляй жытняю аблог;
Ёсць сэрца маладое, без якога –
Без палкага, жывога пачуцця –
Няма ў яго нічога: ні аблога,
Ні плённых дум, ні самаго жыцця;
І ёсць адказнасць перад строгім вершам,
Перад яго пачаткам і канцом –
Каб баразну, радком пачаўшы першым,
У сноп звязаць шаснаццатым радком.
Цикавы верш аднак!!!
Цикавы верш аднак!!!
Цудоуны верш!Стольки
Цудоуны верш!Стольки пачуццяу,эмоцый.Гэты верш натхняе на нейкия цеплыя думки.Прачыиайце яго, и можа нешта заварушыцца у вашым каменным сэрцы!
Чаму адразу каменнае сэрца?
Чаму адразу каменнае сэрца? Напрыклад мне падабаюцца вершы Куляшова, асабліва гэты, бо я таксама пішу вершы, але на жаль, на рускай мове.
культавы верш!
культавы верш!