Час пакут і жудасных страданняў.
Час той смуты,разыйшоўся дым.
Крочым мы ў жыцця выпрабаваннях.
Напэўна намм ня быць ўжо маладым.
Пройдзе ўсё і маладосць і старасць.
І калі на одры смерці,будзем мы.
Перад Богам,будзем стаяць каясь.
За грахі жыццёвыя сваі.
Кожны з нас,адхопіць па заслугах.
Хто як жыў,як рухаўся ў жыцці.
Нехта быў ў роспачы-прыслугай.
З імі будзе разгавор-другі.
Хто без пыхі,зайздрасці і гневу,
Каго лянота,распуства,хцівасць не бярэ.
Хто есць і пье заўсёды ў меру.
Той будзе маладым ў садзе Божым на Гарэ.