Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Сяржук Жакевіч

Яшчэ не ацэнена

Ляжыць між лясамі,
Радзіма мая.
Кленчыць Варажбея,
Ў маім Краі здаўна.

Ля камянёў ходзіць.
У лесе пяе.
Калісь на Купалле,
Папараць - кветку знайдзе.

Там і будуе,
Знянацку, свой стан,
Каб зайграў ёй,
Нябесны Арган.

Каб Веды ад Неба,
На глебу сыйшлі.
Той, хто абярэ іх,
Жыццё ў Раі...



Яшчэ не ацэнена

Дзе ўзялося тое,
Што змяніла нас?
Каб маўчаць у нядолі...
Ды трапіць у гэты час.
Мець марай скрыню...
Якая існуе.
Бо ў Дамавіне
Ніхто нас не скуе.
Але гэтым марам
Супраціў Пан Бог...
Каб не адлучыцца...
Каб ганак Яго лёг.
Каб увайсці ў Браму
У сваім Жыцці...
Трэба нам не гнуцца
І меньш за ўсё паўзці...



Яшчэ не ацэнена

Выйдзем разам на Дзяды.
Шчыльнымі радамі.
Памянём мінуўшых тых.
Добрымі славамі.
Хто ня змер.
Той будзе там.
На далоні Бога.
Але як жыцце прайсці?
Ня крануў нікога.
Ўсе мы вязні ў той турме.
Што жыццём завецца.
Ўсе за кратамі сядзім.
Воля ў сэрцы б,ецца.
Ганьба тым,хто па галовах.
Скача як сініца.
Сорам тым,хто Чэсць згубіў.
Ім ўжо ня адмыцца.
Але гэта поймем мы.
Калі злягнем ў труну.
Божа мілы нас ратуй!
Не парві нам струны...



Сярэдняя: 4.4 (9 галасоў)

На далоні маці і бацькі,
Узгляні.
Патрымай іх крыху,
Сэрца адчыні.
Бо на тых далонях,
Ўсё каханне нам!
Што даюць заўжды,
Бацькі сваім дзіцям!
На іх пот і праца,
Недасып ў начы.
На іх боль гарачы,
Хоць ты закрычы.
Ўсё на тых далонях,
А ўсё дзеля таго.
Каб дзіцям жылося,
Ня горш за каго.