Вершы беларускіх паэтаў

можа, Аксёнчык і не нейкая там, але ж верш відавочна слабы. нейкая пракламацыя і толькі. дарэчы, Цімур, ты трохі памыляешся, у жывёл усё ж такі сустракаецца гомасэксуалізм. напрыклад, гэтая з'ява даволі распаўсюджаная сярод змеяў вясной. яны так грэюцца:-) а што да чалавека, дык ён зусім не далёка ад жывёл знаходзіцца па ўзроўню развіцця.
і спецыяльна для Верніка: глядзець на свет праз ружовыя акуляры, канешне, прыемна. аднак, такім, як Вы, карысна было б ведаць, што ў манастырах гамасэксуалізм - тыповая з'ява і агортвае прыкладна пятую частку тамтэйшых жыхароў. прычым праваслаўныя манастыры - далёка не выключэнне. хутчэй наадварот. так што намалявацца тут белымі і пушысценькімі не атрымаецца.

Па-першае, "Свабодная Еўропа" не мая. Я Еўропу гэтак жа, як і вы, не люблю, то бок не ўласна Еўропу, а гэтае еўрапейскае сытае самазадаволенае мяшчанства, гэты сыты абывацельскі рай з іхнімі прымітыўнымі каштоўнасцямі, пра які рай гэтак мараць шматлікія нашыя "дэмакраты". Я сацыяліст. Я лічу, што трэба змагацца з адзіным сапраўдным злом на гэтай зямлі -- капіталізмам, які жыве тым, што эксплуатуе краіны так званага "трэцяга свету", насаджае грамадзтву ілжывыя каштоўнасці, кансюмерызм, спарадзіў маральную і інтэлектуальную дэградацыю, ператварыў свет у "нагрувашчванне спектакляў" (Гі Дэбор), вынішчыў у чалавеку ўласна Чалавека, ужо амаль знішчыў прыроду. Дарэчы, як каталічная, так і вашая праваслаўная царква (пачытайце, напрыклад, пра дзейнасць РПЦ), заўсёды абслугоўвала інтарэсы выключна кіруючых эліт - арыстакратыі, буржуазіі (бачылі, як Лукашэнка і расейскія Медведапуты старанна моляцца?). Так што можна яшчэ 25 гадоў аддаць грамадзкай дзейнасці, абараняючы "духоўныя" асновы беларускага грамадзтва і пішучы такія "духоўныя" вершы, нічога не зменіцца, бо вы не ўмееце глядзець, як кажуць, у корань праблемы.
І каб вы сапраўды ўмель хоць трохі аналізаваць мастацкія тэксты, вы б заўважылі пад тонкай паверхняй, як вы кажаце, нянавісці і зла ў маіх "шыза"-вершах боль, адчай і прагу лірычнага героя да чагосці лепшага, большага, чым ёсць ён і навакольны свет. І каб вы трохі ўмелі аналізаваць мастацкія тэксты, вы б заўважылі ў вершы "Каханне Сатаны" "класіка, роўнага Купале" Аксёнчык пад тонкай паверхняй маральнай чысціні лірычнага героя прыхаваныя сераднявечныя інквізітарскія памкненні. Думаю, удзельнікі гей-парадаў выходзяць на плошчы горада не па загадзе нейкіх незразумелых жыдамасонаў (дарэчы, ад антысемітызму да фашызму - крок!), нейкага незразумелага "Сатаны" (я, як марксіст і атэіст, не веру ні ў Бога, ні ў Сатану, дарэчы), не дзеля таго, каб, як вы кажаце, насадзіць вычварэнства грамадзтву, а каб такім, як вы з "класікам" Аксёнчык, нарэшце даць зразумець, што ёсць яшчэ іншая, адрозная ад вашай, рэчаіснасць і трэба яе прынімаць. Гэты "верш" "класіка" - добры ўзор таго, чым напоўненыя галовы нашага "балотнага" паспалітага люду, такі сабе зрэз калектыўнай "тутэйшай" падсвядомасці, таму я не здзіўляюся, з якой мэтай ладзяцца гэтыя парады. Самаму аж закарцела пасля чытання такога цемрашальства ў форме верша стаць у шэрагі тых людзей і падтрымаць іх.