Калi пяшчотна грае сэрца,
Калi малюе лiвень босы,
Я адчыніў табе нарэшце,
Да так, усе ж та, адбылося.
Мацней ляцiць у вочы мрока,
Але ж, зусiм iнакш пастаў.
Я верагоднае i досыць,
Крыламi сустрач абыграў!
Штодзень апошняе iмкненнe,
Уноч не любы да жыцця.
Сiвая куля адраджэння,
Перабiвае боль гарца…
Пераламае лiха косьцi,
Iнакш прышпiле да нябесаў.
Пад сонцам грэтае калоссе,
Захопiць,лепш не аддасi.
Кудымсьцi бегцi цi iйсцi?
Найлепшым будзе абыйсцiся…
Ласкае позiрк твае рысы…
Мае спакусаныя сны.