Калі скончыш жыццё самагубствам
Застанешся ты тут назаўжды.
Сустракаць будзеш кожную восень,
Зіму, лета і кветкі вясны.
Так здаецца ўсё проста, здаецца,
Але ўсё гэта мары і сны.
А на самай жа справе прыдзецца
Зноў трываць і цягнуць тыя дні...
Зноў пакутаваць цэлую вечнасць,
Сядзець плакаць слязамі ў крыві.
Дзе згубіў я сваю чалавечнасць?
Хай пяюць пра мяне салаўі.
Пра такую маю, вось, нядолю,
Пра такі паламаны мой лёс.
Няхай буду ляжаць я ў полі.
Хай душа не ляціць да нябёс.
Хай душа і не падае ў пекла,
Хай сядзіць над маім курганом.
Усё роўна ўвесь век мой быў грэшны.
Няхай госці ня йдуць у мой дом...
І няхай жа забыты я буду,
Не патрэбны нікому наўкол,
Я ніколі цябе не забуду
Беларусь! Мая ты любоў!
Вар'ят