Калі цьвілі сады маёй радзімы,
А цьвет іх быў як аганькі,
Калі на ранку клёкат мне бусьліны
Даносіў ветрык шапаткі,
Калі вясною дыхала пустэча,
Зімы пазбавіўшыся сну,
Калі любоўю душаў халадэча
Зазьзяла ў сонечным вянцу -
Тады жыў я, тады было мне добра.