Колькі мар лагодных патанула з дзяцінства.
Хто паверне надзею маю ў сябе?
Хто закрые мне вочы на ашчацінства
душ тых, хто з аскалам брыдзе?
Колькі праўды коле ў вочы!
Хто салодкаю зробіць навек гаркату?
Я змагаўся, што было моцы...
Для каго?... Цяпер не знайду...