Чорны крумкач па-над зямлёю
Сыпле праклёны на сьветлыя мроі,
Дыхае злосьцю, сэрцам зьмярцьвелым;
Цемрадзь рагоча пад ім, ашалелым.
Перад табой мы павінны схіляцца?
Чорнае шэльмы павінны баяцца?
Дужая постаць пужае не вельмі;
Ты прапануеш назад павяртацца
Ці загадаеш лёсу народа
Гінуць пад слупамі псэўдапрагрэса?
Пераканаеш у гэтым прыроду,
Сонца, зямлю, паветра ды воду?