Другія здольны адмаўляць,
І толькі... Больш нічога.
Яны ня здольны дадаваць,
Укласьці душу, душу бога.
У д'ябла шмат, зашмат чаго.
Няма галоўнага ад першых.
І ён знішчае, нават то,
Што рабаваў, не адалеўшы.
Забіць душу з яе крывёй,
З яе нагамі і рукамі,
З вачыма, сэрцам, галавой
Не здольны нават чорт з рагамі.
Але, мяркую, каб не ён
Было б і зьмію невядома,
Як проста скінуць пад адхон,
Калі ўразлівае знаёма.