Куды б ні зводзілі спакусы, Багацьцяў прывідных мяхі... У рэшце рэшт – на Беларусі Твае ўсе сыдуцца шляхі.
Памкненьні сквапныя ня лашчы, Цяльцу златому не служы… Бо “шмат” – ня ёсьць сынонім “шчасьця”, Ня рай-прытулак для душы. 17.10.06.