Куды падзецца ад ўясго, куды схавацца,
Брыдота ўся каб прэч з вачэй сышла
Каб знайсці, дзе галаве падняцца
Каб хворая душа спакой.
Знайсці свой сэнс, ды існаваць адзіным:
Каб чалавекам, не жывёлай быць.
Забыцца на ўсё, ды вечна быць шаслівым,
Усе пачуцці ў сэрцы зачыніць.
Ды не ўцячы, не знікнуць, не забыцца…
Не прападзеш нікуды з гэтага катла.
У багне будзеш з іншымі тапіцца,
Каб лічаныя выйшлі да святла.
Памылка ў першым радку.
Памылка ў першым радку. "ўясго" - трэба "ўсяго". Куды мадэратары глядзелі, што не паправілі?
А "мадаратар" ня ведае, а
А "мадаратар" ня ведае, а можа гэта "ўясго" нейкае імя нейкага "сушчаства"?
Вельмі ж яно вядомага Яго напамінае, які,як убачыць якую кабэту,дык крычыць,як аглашэнны: "-Малілася ты на нач? Маўляў,не лезь да мяне ў ложак, а ідзі ды й маліся-маліся... А я пасплю. А можа гэта Вілька Тэлль крычаў?
Куды падзецца ад ЎЯСГО, куды схавацца?
Вось Дэздамона да яго з любоўю падыйшла,
А гэты ЎЯСГО нагла так за грудзі хваць яе!
Што ў Дэздымоны апрытомніла душа...
Знайсці свайго ЎЯСГО - сэнс,адзіны!
Кабэтаю каб квёлаю ня быць!
Забыць Атэлла, ды з ЎЯСГО быць ШАСЛіВЫМ,
ЎЯСГО ў шкапе, у сваім храніць.
ЎЯСГО не ўцячэ,нічога з ім не здарыцца.
Не прападзе ад "сэксработы".
У бане будзем з ім мы разам парыцца,
Каб выйшла, з потам, цяга да чужых кабэт дурота! .