Ах, ночанька, ноч летняя –
Са мною зноў няветлая,
Нямілая і слёзная:
Нібы зімой, замёрзла я.
Замёрзла – не сагрэюся,
Паверыла – зняверуся,
Што палічыла слодыччу,
Пакаштавала з горыччу.
Ах, ночанька, ноч летняя –
Менш цёмная, больш светлая,
Для закаханых мілая…
Няўжо не адлюбіла я?
НЕЗАВЕРШАНЫ НАЦЮРМОРТ
Я размаўляю з нематой:
З нямымі сценамі і столлю,
З крыштальнай вазаю пустой,
Напоўненаю звонкім болем.
Я размаўляю не з табой,
Калі ўтрапёная, нямая.
Мне не патрэбны звонкі боль
І ваза на стале пустая.
Адмоўлюся ад нематы
І стану шчыраю з табою,
Як толькі вазу ўквеціш ты
І сэрца вызваліш ад болю.
Вера, здравствуйте. Вот я и
Вера, здравствуйте. Вот я и попал на Ваш сайт и мельком ознакомился с Вашим творчеством. С наилучшими пожеланиями, Василий.