Убожваю край, дзе слаўны падзеі былі -
Ах, Крыўе, паўночны скарб нашай зямлі !
Ласкавы зьдзёкі тамтэйшых дажджоў тых
Падзмусяць мяне выпаўзьці з коўдры
Ды гукамі кропляў сіх насалодзіцца,
Йкімі паўніцца любёна наваколіца
Дзе тут, у сэрцы Крыўя, спачывалі ўсе
Ды месты красны спрадвек будаваліся
Сярод лясных шматмур'яў, паазёр'яў
У месцах бясконца слаўленых войнаў
Я грудзяй поўнай нараблю ўздыхаў,
Напрыканцы я на свабоду выйхаў !
Дзе зеляненьне завабляе фарбамі
Ды сонца крайвід хапляе з даляні
Дзе бялы крылы клічуць вытончана
На волю сваім дзіўным голасам