мы ж дзеці
між дзён і начэй
нібы між ног дарослых на танцплашчадцы
фарбуем твары быццам пасхальныя яйкі
падсоўваем ў рот адно аднаму
ў чырвоных канвертах
сваіх языкоў
хабар
мы ж дзеці
нам што сімбад мараход
што алах акбар
ў бога няверуючыя але шчыра ўдзячныя
хрысту за ягоную кроў
і кожны з нас гатоў
плаціць за яе вялікія грошы
мы ж дзеці
што можа быць горш
такога жыцця як у нас і ў кіно не пабачыш
і лета – нашая таўстазадая нянька
нас укарміла сваім салодкім трафік джэмам
у жаралах гарадоў пра якія мы кажам
выключна “на Вы і шепотом”
мы ж дзеці
мы цукар зямлі
і гэта толькі ад святла светлафораў
мы здаемся зялёнымі
але пабачыш як праз хвіліну
светлафоры раздзяруць свае грудзі
і выставяць чырвоныя сэрцы
таму што мы дзеці
малалетнія людзі
і мы ляцім на ўсіх самалётах
і ўсе самалёты ляцяць да мінска
таму што мы дзеці
і маем права на горад дзяцінства