Пяюць хвалі вясковага мора,
Шматкі пены ля берага круціць.
Месяц свеціць агеньчыкам хворым
і цяпла да світання не будзе.
Спяць у цемры дзіравыя сеці
і чакаюць улоў плямы-чоўны.
Ноч маленькімі зоркамі меціць
Бераг пенай застужанай роўна.
Будзе дзень новы - будзе і ежа,
Сонца птушкай на хвалях заб'ецца.
Сум прагоніць у бок старой вежы,
Дабрынёй, як вясёлкай пральецца.