На табе пішу нядаўна
Мая мова, выбачай…
Не выразна і не спраўна.
Ад таго, можа, адчай?
Але, пэўна, не смяротна.
Лепш пазней, чым аніяк.
На душы маёй маркотна,
Чорны дзень, як у полі грак.
А з табою, мова маці,
Усё святлее на вачах…
Ты - галоўнае багацце,
Бо ў табе Радзімы шлях…
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2016
Свидетельство о публикации №116021803746
Верш "Мая мова" - https://www.chitalnya.ru/work/1595872/