Я на Пасху
не маліўся Богу.
Да царквы не пёрся, да людзей.
На канапе, выцягнуўшы ногі,
шчоўкаў семкі, ды кіно глядзеў.
Дзесьці, на царкве, званЫ званілі,
весяліўся люд, як дзетвара,
а мяне акцёры весялілі,
ў тэлепастанове
“Песні нашага двара”.
На канал “Культура” Марк Разоўскі,
прафэсыйна, як бурлак заўзяты,
цэлы дворык зацягнуў маскоўскі,
з нашага мінулага,
з гадоў шасцідзесятых…
Там “пісьмо пісаў”, з любоўю, зэк,
да Сталіна…
А маракі – ў тавернах “квАсілі”…
Там куранЯтку парылі і жарылі…
А сіротка галасіў аб шчасці…
Ані “року”, ні “папсы”…
Ну, аніякай навінЫ…
Жыццё звычайнае, няўтульнае…
Але, мінае Час, як нашы сны,
і становіцца рамантыкай
мінулае…
Дзякуй Богу,
не папёрся да царквы.
Дурні – Бога у царкве чакалі…
Не бярыце й вы да галавы,
калі самі там не пабывалі.
Бог – ён там, дзе зАраз вы,
а не там, дзе поп з кадзілам,
і Ён аддасць вам крЫшачку любві,
каб і вы яго,
хоць крышачку, любілі…
30 сакавіка 2013г.
**(канапа – диван; глядзеў – смотрел; дзесьці – гдето; званЫ – колоколА;
куранЯтка – цыплЁнок; няўтульнае – неуютное; Час – Время; мінулае – прошлое; дзякуй – спасибо; чакалі – ожидали; зАраз – сейчас,в данный момент;
аддасць – отдаст; крышачку – немножко).
Сядзі і далей семкі
Сядзі і далей семкі шчоўкай,
а "вершы" лепей не пішы!
Ой,дзякую,"госьцічачачачаК" !
Ой,дзякую,"госьцічачачачаК" ! Бачу,спадабаўся табе верш мой,расчуліўся ты,напэўна слязу пусьціў... Як гэта ты цудоўна напісаў МНЕ:
"Госць, Пт, 04/12/2013 - 19:11=Сядзі і далей семкі шчоўкай,а "вершы" ЛЕПЕЙ не пішы!"
Так табе спадабалася,што ты мяне упрошваеш,каб,не дай Бог,я ЛЕПШ не напісаў,бо, гэты Верш табе на сэрца лёг,і ты - Яго, замест членскага білета шурыкавай банды, ва ўнутраннай кішэні носіш... выцягваеш раз-пораз, перачытваеш, і зноў сьлязінку пускаеш... Нажаль,не змагу выканаць тваё душэўнае пажаданне,напішу... Наконт, "лепей",ТУТачкі,як каму... Вось гэты Верш - табе да спадобы. А іншаму чалавеку - трэба нешта доугое... Таму,прадлўжым. Насельніцтва на Краіне хапае,трэба мне - па Вершыку на кожнага. Ай-яй-яй... колькі ж Працы мяне чакае...
Але я - Працаголік. І днём,і ноччу,і ў сартыры,і ў ваннай. Ні хвіліны Ляноты !
Дзякую за высокую ацэнку майго радавога Твора,напісанага паміж шчоўканнем семак!
Дэбіл ты вясковы, а да таго ж
Дэбіл ты вясковы, а да таго ж параноік. А пісаніну тваю толькі на паперках у прыбіральні чытаць. Зрэшты, у Інтэрнэце такіх "геніяў" зараз пруд прудзі. Не хвалюйся, усё мінецца, а САПРАЎДНАЯ ПАЭЗІЯ, ад якой ты надта далёкі, застанецца. Так што, як ні старайся засмеціць нашу літаратуру сваімі імбецыльнымі сачыненнямі - нічога ў цябе не атрымаецца.