МінскіЯ Хронікі. Шчасце пэнсіянэра.
А нічога і не здАрылась…
Нічога!
Ну,згубіў я кашалёк…
Гора,
скажаш ты?
Дык згубіў нямнога!
“Камуналку” аплаціў…
Прыкупіў кавалак хлеба,
й цукарны пясок…
Ну,згубіў я кашалёк!
А ён – пусты!
А нічога і не здАрылась…
Нічога!
Ну,прадзірАвілісь штаны…
Скажаш,
што насіць трэба былО бЕражней?
Ну,.. знайшоў дурнога!
Я ж купіў аж чЭцьвера,
шчэ пры Лёньке Брэжневе…
Ну,парвАліся штаны!
А я,хрэн запаслівы -
ёсць ўсяго нямнога!
А нічога і не здАрылась…
Нічога!
Наваліліся хваробы,бо,стары…
Скажаш,каб я бег да дактарОў?
Што?
Зменьшаць мне яны гадОў нямнога?
Ці – лякарства ў зАдніцу,й буду я здароў?
Цьфу,на вас,парадчыкі,лешага якога!
Наваліліся хваробы?
Дык – стары!
Не з’ядяць старОга!
Пажыву шчэ крыху…
А можа…
й доўга,доўга…
Бо,гарАча кроў!
*+*
6 снежня 2012г.
(**здАрылася – случилось; згубіў – потерял;
парадчыкі – советчики; крыху – немного).
=)) А нічога і не здарылась))
=))
А нічога і не здарылась)) Жыццё працягваецца! Здароўя вам ды пабольш усмешак!)