Мне не патрэбна iншай зброi,
Здаўна я ведаю свой шлях.
Не дакрануцца ўжо да мроi,
Блакiт нябёсаў на вачах.
Плыву скрозь цемру, адзiноту,
Час не спыняе карабель...
Ён прынясе яму самоту,
Й прыгажосьцi яе бель.
Аднойчы я знайду твой бераг,
Але ня трэба больш ён мне...
Павольна абмiну скрозь шэраг,
Пакiнутых ахвяр у iмгле...
Парада
Сп. Мікіта, зніміце як-небудзь гэтыя радочкі пра зброю, раю па-добраму. Віктар201.
Микита
Микита,ты бы действительно вместо того, чтобы ходить в сеть и жать себе голоса,- написал бы хоть один хороший стих. Не позорь себя!
адказ
гэта ваша меркаваньне,каму падабаецца,каму не,густ розны,наконт накруткi глядiце вышэй
А мне, з большага,
А мне, з большага, падабаюцца. А наконт "накруткі" можна спытаць адіністрацыю - лічу, што гэтая статыстыка захоўваецца.
Усяго галасоў - 321, з іх 269
Усяго галасоў - 321, з іх 269 з Гомеля (ip розныя, але блізкія). Большая частка тых, хто з Гомеля, аддаў голас только за гэтага аўтара, больш ні за каго не галасаваў.
Гомельскія галасы ануляваны. Рэйтынг абноўлены.
вершы
Мікіта Прыходзька,калі ты маеш неабмежаваны доступ да інтэрнету, то дай сабе хоць мільён галасоў, але паэзія з гэтага не народзіцца. Не ганьбі імя сваё такім прымітыўным рыфмаплётцтвам!!!
вершы
паважаны спадар,у сецiва я бываю 1-2 разы на тыдзень,таму ня трэба гаварыць аб тым, чаго ня ведаеш
пачуццi
усплываюць з мiнулага