Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Моцны арэшак

Сярэдняя: 2.3 (7 галасоў)

Моцны арэшак

Адбыўшыяся выбары выразна паказалі:
Тут вынікі гавораць самі за сябе,
Што мяне людзі безумоўна падтрымалі,
А гэта сілы дадае у жыцці і барацьбе.

Рэакцыя маіх праціўнікаў была чаканай:
Рэальнасць захад, відавочна, не прызнае.
Узброены хлуснёй і тэхналогіяй падмана,
Нам санкцыямі традыцыйна пагражае.

Палякі і літоўцы правакацыі рыхтуюць
Хочуць краіну разарваць, з Расіяй пасварыць
Палохаюць Амерыкай, блефуюць,
Мовай пагроз спрабуюць з намі гаварыць.

Не заржавее, мой адказ яны пабачаць.
Ім дорага абыйдуцца наезды на мяне,
Хай ворагі мае смуткуюць і паплачуць,
Калі зачынены транзіт ім эканоміку сагне.

“Моцны арэшак” - так мяне назвалі
Замежнікі у размове па сакрэту.
Яны круты характар мой прызналі,
Як бы дадалі мне да іміджу імпэту.

Але ёсць тыя, хто мой поспех не успрымаюць.
Трыумвірат з жанчын пратэсты узначаліў.
Яны настойліва падмурак улады разбураюць.
Абдураныя людзі пад іх уплыў папалі.

У дзень нараджэння тры шасцёркі малявалі.
Гэта узрост і прэзідэнтства у шосты раз.
Знакам антыхрыста мяне павіншавалі,.
А маладзіцы гарбузоў прынеслі у запас.

Усе выпаўзні пасля разгонаў ачунялі.
Зноў рвуць кашулі і сукенкі на грудзях.
Караскаюцца уверх на эйфарычнай хвалі.
Пакуль не апануе іх разгубленасць і страх.

На вуліцах прастора беспрацоўным і наркотам.
Я загадаў амапаўцам іх жэстачайшэ разганяць,
З гэтым яны павінны справіцца, а потым,
Мяшкамі буду ім узнагароды раздаваць.

Калі сітуацыя стала выходзіць з пад кантроля.
Прышлося з аўтаматам выскачыць з палаца.
А побач быў узброены сынок малодшы Коля.
Я мітынгоўцам паказаў: - не будзем мы здавацца.

Хаця яны яшчэ раней, як пацукі пабеглі,
Лічу, быў не дарэмны мой учынак.
І да таго ж амапаўцы стаялі, нібы кеглі.
Натоўп іх паваліў бы без замінак.

Тады узнікла для жыцця рэальная пагроза
І мне напружыць нервы давялося.
Ледзь стрэлку перавёў я перад паравозам,
Пашанцавала, дзякуй Богу, абышлося.

Чаму у моладзі падтрымкі я не маю?
Студэнты масава выходзяць на пратэсты.
Настаўнікаў з ідэалогіяй гнілой не паважаю,
Загадваю іх пазбаўляць наседжанога месца!

Таксама лекараў паводзіны здзіўляюць,
Паколькі многія пратэсты падтрымалі.
На мітынгах і навукоўцы заяўляюць: -
Супраць мяне яны галасавалі.

Арганізатараў паштучна будзем выяўляць.
Самі яны пайшлі з дзяржавай на развод.
Прыдзецца іх з краіны “выціскаць”,
Каб не ачмуралі і не зводзілі народ.

Углядаюся у незадаволеныя твары.
Актыўным пратэстоўцам я дарогу пакажу.
Каб па начам іх не трывожылі кашмары,
Пакуль не позна – няхай валяць за мяжу.

Гэта, найперш, датычыць тых,
Хто сітуацыю разгойдвае у краіне,
Хто вочы засціў, страціў слых.
Ці таго хоча, як у суседняй Украіне.

Ад тых, каго затрымлівалі некалькі разоў,
Таксама будзем пазбаўляцца тэрмінова.
Нельга трымаць у краіне гэтакіх казлоў.
Напрошваецца простая выснова.

Мне утрымацца зноў дапамаглі расейцы.
А што, калі за гэта незалежнасць адбяруць?
Але даўно я навучыўся трымаць лейцы,
Каб у сваю карысць любую справу павярнуць.

Саюзніца паціху гоніць мяне у нерат
І патрабуе розныя саступкі ёй рабіць,
А я магу адрозніць у кабылы зад і перад
І буду, як раней, Маскву за нос вадзіць.

Нічога, сітуацыю калі стабілізую,
Зноўку парламент і урад ператрахну.
Калі усё, як кажуць, устаканю, уладкую,
Тады з палёгкаю, нарэшце, уздыхну.

На перамовы з “вуліцай” я не пайду.
З кім дыялог той можна весці?
Я буду час цягнуць і нейкі ход знайду,
Каб ад сябе пратэст адвесці.

Здалося мне аднойчы на нарадзе,
Што у арганізме чую нейкі голас,
Які мармыча, паўтараючы раз – пораз,
Маўляў, я затрымаўся ва уладзе.

Можа і так, але я ужо не раз казаў,
Што калі мне сысці – краіна лясне.
Многа гадоў яе, як факел я трымаў.
Упэўнен, што пры мне яна не згасне.

Я канстытуцыйную рэформу правяду,
А потым выбары усіх структур улады,
Ад рэвалюцыі краіну, мабыць, адвяду
Са стратай прэзідэнцкага мандата.

Алесь Жыбела 1.102387411



Насьмяяўся ад душы! Гэтага

Насьмяяўся ад душы! Гэтага даўно са мною не здаралася.

Вялікі дзякуй. Карцялёў М.