А нехта мой крык сцішыў,
Закрыўшы далонню рот.
І толькі рускае "тише",
Што зноў жа дадала турбот!
І зноў тое рускае слова,
Што чуць не жадала я!
А слёз жа пралітых мора
Не турбавала жыцця.
І зноў закрычаць захацела,
Бо рускія словы ўсюды...
Так сэрца маё сатлела...
Так мову згубілі людзі...